دخترم خنده بزن

دخترم

باز هم خنده بزن

که گل خنده ی تو در زمستان امید

 در غم تنهایی

یا به هر مرحله داروی من است

 تو که فرزند منی، شعر خداوند منی

نگه عاطفه خیز و لب پر خنده ی تو

چشمه ی عشق من و مرغ سخنگوی من است